Glikol w ogrzewaniu podłogowym to temat, który od lat dzieli instalatorów. Jedni uważają go za absolutny must-have, inni za zbędny koszt i obniżenie sprawności instalacji. Jak jest naprawdę? W tym artykule rozbijamy mity, pokazujemy twarde dane techniczne i tłumaczymy je tak, aby każdy inwestor wiedział, kiedy warto stosować glikol, a kiedy wystarczy woda z inhibitorem korozji.
Czym właściwie jest glikol w instalacjach?.
Na wstępie: czystego glikolu nie używa się nigdy. W praktyce mamy do czynienia z mieszaniną glikolu z wodą (20–35%) oraz pakietem inhibitorów, które chronią instalację przed korozją.
Rodzaje glikolu
- Glikol etylenowy (EG) – tańszy, lepsze właściwości cieplne, ale toksyczny. Stosowanie go w budynkach mieszkalnych jest po prostu ryzykowne.
- Glikol propylenowy (PG) – droższy, trochę słabszy cieplnie, ale nietoksyczny i biodegradowalny. To jedyny słuszny wybór dla instalacji domowych.
Jeżeli zastanawiasz się, czym jeszcze można napełnić instalację podłogówki, zajrzyj do artykułu: Czym napełnić instalację ogrzewania podłogowego?
Zalety glikolu w ogrzewaniu podłogowym.
Ochrona przed zamarznięciem.
- Stężenie 25–30% → ochrona do ok. –15 ÷ –20°C.
- Stężenie 35% → ochrona nawet do –25°C.
Dla inwestora: oznacza to, że w domku letniskowym albo garażu nie musisz się martwić, że podczas dłuższego wyjazdu rury rozsadzi mróz.
Ochrona przed korozją.
Nowoczesne płyny glikolowe zawierają inhibitory, które:
- tworzą cienką warstwę ochronną na metalowych elementach,
- blokują osadzanie się kamienia,
- stabilizują pH na poziomie ok. 8–9.
Dla instalatora: to przedłuża życie pomp, wymienników i rozdzielaczy.
Dla inwestora: mniej awarii, dłuższa żywotność instalacji.
Wady glikolu – twarde dane i proste konsekwencje.
1. Gorsze przewodnictwo cieplne.
- Pojemność cieplna (Cp): mieszanina 30% PG ma ~3,6 kJ/kg·K, podczas gdy woda 4,18 kJ/kg·K.
- Przewodność cieplna: glikol ~0,48 W/m·K vs woda ~0,63 W/m·K.
W praktyce: podłogówka z glikolem przenosi ok. 15% mniej ciepła. Efekt? Trzeba podnieść temperaturę zasilania o 1–3°C.
Więcej o dopuszczalnych wartościach znajdziesz tutaj: Maksymalna temperatura zasilania podłogówki.
2. Wyższa lepkość = większe opory.
- Woda (40°C): 0,65 mPa·s
- Glikol 30% (40°C): ~1,2 mPa·s
Dla inwestora: pompa obiegowa zużyje więcej prądu.
Dla instalatora: trzeba uwzględnić mocniejszą pompę i uważać na długości obiegów.
Więcej o tym problemie przeczytasz tu:
3. Większa rozszerzalność cieplna.
- Woda: 0,00021/K
- Glikol 30%: 0,00055/K
W praktyce: konieczne większe naczynie wzbiorcze, żeby układ działał stabilnie.
Jeżeli chcesz wiedzieć, ile wody faktycznie mieści się w rurach, sprawdź artykuł: Ile wody mieści się w 1 metrze rury PEX/PERT 16?
4. Koszty i serwis.
- Płyn glikolowy jest wielokrotnie droższy niż woda demineralizowana.
- Wymiana co 5–8 lat – inhibitory się zużywają, a glikol degraduje (zakwasza się, może powodować osady).
Dla inwestora: co kilka lat trzeba będzie zapłacić za serwis i wymianę płynu.
Woda vs glikol – zestawienie parametrów.
| Parametr | Woda | Glikol 30% PG | Skutek |
|---|---|---|---|
| Temp. krzepnięcia | 0°C | ok. –15°C | ✅ Ochrona przed mrozem |
| Pojemność cieplna | 4.18 kJ/kg·K | ~3.6 kJ/kg·K | ❌ Mniej ciepła |
| Lepkość (40°C) | 0.65 mPa·s | ~1.2 mPa·s | ❌ Większe opory |
| Przewodność cieplna | 0.63 W/m·K | ~0.48 W/m·K | ❌ Gorsze oddawanie ciepła |
| Rozszerzalność | 0.00021/K | 0.00055/K | ❌ Większe naczynie wzbiorcze |
Glikol w ogrzewaniu podłogowym – kiedy tak, a kiedy nie?
WARTO stosować, gdy:
- instalacja jest narażona na zamarznięcie (domy letniskowe, garaże, hale, kościoły),
- ogrzewanie pracuje okresowo, z przerwami,
- ryzyko awarii źródła ciepła w mrozie jest realne.
LEPIEJ unikać, gdy:
- dom jest ogrzewany całorocznie,
- system współpracuje z pompą ciepła (każda strata sprawności podnosi rachunki),
- liczą się niskie koszty inwestycji i eksploatacji.
Zobacz więcej: Czy ogrzewanie podłogowe jest energooszczędne?
Glikol – prawda i mity
Mit: „Glikol zawsze chroni instalację.”
Prawda: chroni przed mrozem, ale obniża sprawność systemu.
Mit: „Każdy glikol jest dobry do podłogówki.”
Prawda: tylko propylenowy (PG) jest bezpieczny w budynkach mieszkalnych.
Mit: „Raz wlany glikol działa bez końca.”
Prawda: trzeba go wymieniać co kilka lat.
FAQ (5 pytań i odpowiedzi)
Nie, w domach całorocznych wystarczy woda demineralizowana z inhibitorem. Glikol warto stosować tylko w instalacjach narażonych na zamarznięcie.
Bezpieczny do podłogówki jest tylko glikol propylenowy (PG). Glikol etylenowy (EG) jest toksyczny i nie powinien być używany w budynkach mieszkalnych.
Średnio co 5–8 lat. Z czasem inhibitory się zużywają, a glikol degraduje, zakwasza i może powodować osady.
Niższa sprawność instalacji (mniejsza pojemność cieplna, większa lepkość), wyższe rachunki za prąd, konieczność mocniejszej pompy oraz dodatkowe koszty serwisowe.
W domkach letniskowych, garażach, halach, magazynach i kościołach, gdzie instalacja może być narażona na spadki temperatury poniżej zera.
Werdykt końcowy.
Glikol w ogrzewaniu podłogowym to narzędzie do zadań specjalnych, a nie standard.
W domkach letniskowych czy halach ratuje instalację przed mrozem, ale w typowym domu jednorodzinnym to zbędny koszt i spadek efektywności.
Jeśli chcesz wycisnąć maksimum sprawności z instalacji, postaw na wodę demineralizowaną z inhibitorem korozji.